اما و اگرهای ساخت خانههای ۳۰متری در تهران
اما و اگرهای ساخت خانههای ۳۰متری در تهران
به گزارش سازه جو: به نقل از ایرناپلاس، طرح ساخت مسکن کم متراژ چند وقتی است بهواسطه ارائه طرح ساخت خانههای ۳۰ متری از سوی پیروز حناچی، شهردار تهران به هیئت دولت، دوباره بر سر زبانها افتاده است؛ طرحی که گویا با استقبال دولتیها هم مواجه شده است. پیشنهاد ساخت مسکن با متراژهای پایین، پیش از این با عنوان طرح مسکن اجتماعی از ابتدای دولت یازدهم بهعنوان یکی از طرحهای جایگزین مسکن مهر و همچنین ساماندهی مسکن اقشار ضعیف جامعه مطرح شده بود، اما هر بار به بهانههای مختلف اجرایی نمیشد. شاید یکی از دلایل اجرایی نشدن آن مخالفت بسیاری از کارشناسان و صاحبنظران درباره کم کردن متراژ مسکن است.
شرایط اقتصادی ما را به سمت زندگی در خانههای کوچک سوق میدهد
خشایار کاشانیجو، استاد شهرسازی دانشگاه علوم و تحقیقات با اشاره به اینکه در سالهای اخیر قیمت مسکن و زمین در تهران و کلانشهرها بهشدت بالا رفته است، میگوید: این مسئله جهانی است و اینطور نیست که فقط در کشور ما قیمت مسکن گران باشد. در شهری مثل پاریس زندگی در یک سوئیت ۳۰ متری برای یک خانواده ۴ نفره بسیار متداول است. بهطوری که اگر فردی در خانه ۴۰ متری زندگی کند، باعث تعجب دیگران میشود. در واقع گرانی مسکن در طول یک دوره زمانی باعث شده است استانداردهای فضای مسکونی در این شهر، کوچک تعریف شود. البته در همین شهر هم هرچه به حومه شهر بروید، فضای خانهها بزرگتر میشود.
تبعات اجتماعی، فرهنگی زندگی در خانههای کوچک
کاشانیجو ادامه میدهد: در مورد منزل مسکونی نیز بهدلیل گرانی زمین، مسکن و از طرفی تقاضایی که برای خانهدار شدن وجود دارد، کم کردن متراژ راهحل خوبی برای بالا رفتن قدرت خرید یا اجاره به نظر میرسد. البته این سیاست تبعات اجتماعی و فرهنگی بسیاری خواهد داشت. در مباحث جامعهشناسی یکی از نکاتی که مطرح میشود، این است که خیلی از مناقشات و اختلافات خانوادگی بهدلیل کوچک بودن فضای مسکونی اتفاق میافتد. بزرگ بودن فضای زندگی شاید بسیاری از منازعات بین فرزندان و والدین را کاهش دهد. با این حال، همانطور که گفتم وضعیت اقتصادی میتواند چنین شرایطی را به خانوادهها تحمیل کند.
استفاده از حداکثر فضا و بعد سوم
با این حال، کاشانیجو معتقد است شرایط ساخت و طراحی این مسکنها باید متفاوت باشد. او میگوید: در پاریس که استفاده از خانههای کوچک متداول است از فضا، ارتفاع و بعد سوم موجود به نحو احسن استفاده میکنند. در حالی که در ایران ما تقریباً از ارتفاع دو متر به بالا استفاده نمیکنیم در حالی در خانههای کممتراژ باید از حداکثر فضا در طراحی و ساخت استفاده کنند. از طرف دیگر، باید از مبلمان انعطافپذیر مثلاً از مبلمان تختخوابشو استفاده شود. چنین مواردی باید در طراحی منزل از همان ابتدا مورد توجه قرار گیرد.
اختصاص فضای عمومی و فضای سبز در کنار مجتمعها
وی به موضوع مهم دیگری نیز اشاره میکند و آن اختصاص سرانههای مختلف در فضای عمومی اطراف این منازل مسکونی است. کاشانیجو میافزاید: وقتی ما فضای سکونت را کم میکنیم، فضا برای تفریح بهویژه بازی و جستوخیز برای کودکان از بین میرود. در حال حاضر حتی در آپارتمانهایی که متراژ ۷۰ متری دارند هم همین اتفاق میافتد. به همین دلیل ما باید این فضا را در فضای شهری و فضای عمومی جبران کنیم. مثلاً اگر مجتمع مسکونی ایجاد میکنیم، حتماً باید فضای بازی و فضای سبز هم ایجاد کنیم تا افراد و بهویژه کودکان از آن استفاده کنند.
دیدگاهتان را بنویسید