به گزارش سازه جو: به نقل از فارس، کاهش قدرت خرید مسکن در یک سال و نیم گذشته و پس از رشد بیش از 100 درصدی قیمت باعث شد تا متقاضیان مسکن که اکثر آنها خانه اولی هستند به نوعی جامانده های مسکن نام بگیرند.

در یک و نیم سال اخیر، قیمت مسکن در استان‌ها و شهر‌های مختلف به شدت افزایش یافته و باعث شده است تا خانوار‌ها دیگر به خرید مسکن فکر هم نکنند.

بر اساس گزارش منتشرشده از سوی بانک مرکزی در مورد هزینه خانوارهای شهری در سال 95، سهم هزینه‌ای مسکن در سبد خانوار به رقمی حدود 35.5 درصد رسیده است که نسبت به سال 1389 در حدود 5.4 درصد افزایش داشته است.

مسلما سهم هزینه‌ای مسکن برای اقشار کم‌درآمد جامعه بسیار بالاتر از 35.5 درصد است؛ این درحالی است که در کشورهای توسعه‌یافته، سهم هزینه‌ای مسکن در سبد خانوار در حدود 7 تا 15 درصد است.

بر اساس اطلاعات ارائه‌شده از سوی وزارت راه و شهرسازی شاخص دسترسی به مسکن شهری برای یک واحد با ذخیره تمام حقوق سالانه خانوار در سال 1371، معادل 6 سال بوده که این شاخص در سال 1394 به 10.3 رسیده است.

توزیع ناعادلانه درآمد و ثروت در درون نسل کنونی یکی از آثار افزایش قیمت مسکن

براساس آمار دفتر برنامه‌ریزی اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی، در مناطق شهری کشور به طور میانگین هر خانواده در سال 1385، حدود 28.39 درصد از کل هزینه‌های خود را صرف مسکن کرده است. این میانگین برای دهک اول 55 درصد، دهک دوم 38 درصد، دهک سوم 37 درصد، دهک چهارم 35 درصد، دهک پنجم 34.5 درصد، دهک ششم 33 درصد، دهک هفتم 30 درصد، در دهک هشتم 28.7 درصد و در دهک‌های 9 و 10 درآمدی نیز به ترتیب 27 و 20 درصد  است.