شرایط دشوار زندگی کارگران‌ ساختمانی

به گزارش سازه جو: به نقل از تسنیم، «کارگران ساختمانی» یا «کارگران فصلی» از جمله اقشار کم درآمد و ضعیف جامعه هستند که با توجه به رکود ساخت و ساز، در وضعیت برزخ‌گونه ای به سر می برند؛ آنان از یک سو چشم امید به گشایش در بازار مسکن دارند و از سوی دیگر بازگشت دست خالی شان به خانه، افکارشان را آشفته می کند.
نبود بیمه و قرارداد مشخص کاری و نداشتن درآمد مطلوب باعث شده است که روزگار کارگران ساختمانی با دشواری سپری شود. روزگارشان به سختی می‌گذرد، اگر بنایی بلند و ساختمانی احداث شود، معیشت آنها نیز قدری فراهم می‌شود؛ روزمزد هستند، یعنی اگر روزی کار باشد، معاش آن روزشان فراهم است و در اوقات تعطیلی و بیکاری، آن چیزی که زودتر از همه برچیده می‌شود، سفره آنهاست؛

کارگران روزمرد ساختمانی را می گویم؛ اینها نه وزارت خانه‌ای دارند، نه سازمانی و نه دفتر و محل کاری؛ میدان‌های شهر تبدیل به اداره کاریابی آنها شده است؛ قشری که تضمینی برای کارشان وجود ندارد و در بهترین حالت، فقط چند ماه در سال برای آنها کار وجود دارد و به هیچیک از جوامع کارگری تعلق ندارند.

کارگران ساختمانی خانه می سازند اما بی خانه هستند

عباس زاده امامی، نماینده مجلس در اظهاراتی  درباره مشکلات کارگران ساختمانی می گوید: کارگران ساختمانی قشری زحمتکش هستند که خانه می سازند اما بی خانه هستند و به اقتضای شغلشان در گرمای طاقت فرسای تابستان و سرمای سخت و سوزان زمستان نمی توانند از وسایل گرمایشی و سرمایشی استفاده کنند و این سختی کار مشکلات آن ها را مضاعف کرده است.

وی بیان می کند: دست های پینه بسته و خشن، چهره های تکیده و شیار جبین کارگران ساختمانی نشان از زحمات بسیار این قشر دارد اما غفلت دولت و عدم حمایت از آن ها خستگی بیشتری را در چهره آن ها نمایان می کند.