به گزارش سازه جو: به نقل از ایسنا، مهدی روانشادنیا اظهار کرد: در کلان اقتصاد، نوعی انجماد در دارایی‌ها ایجاد شده و بازار مسکن نیز با توجه به تاثیرپذیری از بازارهای موازی مثل ارز، طلا و بورس وارد رکود شده است. دوره اخیر یافزایش قیمت مسکن که حدود ۱۸ ماه طول کشید به طور عجیبی طولانی شد. پیش‌بینی کارشناسان این بود که پایان سال ۱۳۹۷ رشدقیمت مسکن متوقف شود اما دیدیم که تا خردادماه ۱۳۹۸ روند افزایشی ادامه پیدا کرد. با این وجود هم‌اکنون به نقطه‌ای رسیده‌ایم که تقاضای واقعی مسکن به جهت محدودیت در توان خرید به پایین‌ترین حد خود رسیده است. هم‌چنین تقاضای سوداگانه به این دلیل که منفعتی از جهت افزایش قیمت‌ها ندارد دچار عقب‌گرد شده است.

در بطن بازار مسکن دو نوع تقاضا وجود دارد

این کارشناس بازار مسکن با بیان این‌که طبیعی است باید به فکر آینده باشیم گفت: در بطن بازار مسکن، دو نوع تقاضای بالقوه از بعد جمعیتی و بافت‌های ناکارآمد شهری وجود دارد. در بعد جمعیتی، تغییر سبک زندگی اجتماعی و کوچک شدن بعد خانوار، تقاضای جدید به لحاظ نوع خاصی از واحدها را ایجاد می‌کند.

روانشادنیا تاکید کرد: تقاضا برای مسکن به صورت لایه زیرین رکود فعلی وجود دارد و طبیعی است که این تقاضا با یک تحول در اوضاع اقتصادی می‌تواند در دوره افزایش قیمت بعدی تشدید شود. دوره رکود فعلی تا رونق بعدی این فرصت را به سیاست‌گذار حوزه مسکن می‌دهد تا برای تامین مسکن در استطاعت اقدام کند.

وی با اشاره به برنامه‌ریزی دولت برای رونق‌دهی بخش مسکن در قالب طرح اقدام ملی تولید و عرضه ۴۰۰ هزار واحد مسکونی گفت: این اقدام می‌تواند محرکی برای عرضه در بخش‌هایی از تقاضای مسکن باشد ولی آن‌چه که تولید مسکن را متحول خواهد کرد ورود بخش خصوصی است. توان دولت بسیار محدود است و باید بازار را از این جنبه تحلیل کنیم که چطور می‌توان جذابیت سرمایه‌گذاری برای بخش مسکن از طریق بخش خصوصی فراهم کرد. تسهیلات بانکیمی‌تواند بخشی از این برنامه باشد اما واقعیت این است که تولیدکنندگان با مشکلات زیادی از جمله طولانی شدن زمان صدور پروانه‌ها، افزایش قیمت مصالح ساختمانی و افزایش دستمزدمواجه شده‌اند.